گروه آموزشی هنر آبی

عکاسی از قطره های آب یا به عبارتی water drop photography ، یکی از شاخه های بسیار زیبا و در عین حال دشوار دنیای عکاسی می باشد. خلق عکس های قابل قبول در این نوع عکاسی، پروسه ای زمانبر و طولانی مدت است که به تجربه، مهارت و سعی و خطای بسیار زیادی احتیاج دارد. در این نوع عکاسی شما به یک لنز ماکرو با حداقل فاصله کانونی ۱۰۰mm، دوربین DSLR، فلاش اکسترنال و کیت های الکترونیکی احتیاج دارید. در ادامه این مطلب لنزک، شما عزیزان را به مشاهده تصاویر زیبای قطره نگاری از مصطفی نادرپور و مطالعه گفتگویی که با ایشان داشته ایم، دعوت می کنیم.

با سلام،
از کجای ایران هستید و ایده عکاسی از قطره های رنگی آب از کی شکل گرفت؟
مصطفی نادرپور هستم ساکن سنندج. از دوران کودکی به عکاسی و مدارات الکترونیکی علاقمند بودم بطوریکه در ۱۳ سالگی با طرز کار دوربین و چگونگی تشکیل تصویر روی فیلمهای عکاسی و متاثر شدن هالیدهای نقره و اتاق تاریک آشنا شدم.

این علاقه به حدی بود که در آن زمان شروع به ساخت یک دوربین با جعبه چوبی که یک سوراخ در جلو داشت و یک شاتر ابداعی کردم و با برش فیلمهای ۱۲۰ آنالوگ و عکاسی از مناظر ثابت، نگاتیو تهیه میکردم و بعد از ظهور و ثبوت در یک اتاق تاریک توسط آگراندیسمانی که ساخته بودم نگاتیوهای تهیه شده را روی کاغذ حساس عکاسی چاپ مینمودم.

در واقع تهیه ابزار و مراحل ساخت دوربین و آگراندیسمان و مراحل ظهور و ثبوت، هیجان وصف ناپذیری برای من داشت. تصاویری هم که تهیه میشد، تصاویر قابل قبولی بودند. مدتها بعد در سال ۸۹، تصاویر قطره نگاری که در سایتهای مختلف وجود داشت، توجه من رو به خودش جلب کرد. با توجه به علاقه ای که به ساخت ابزارهای الکترونیکی داشتم و کشف اسرار این ژانر و در دسترس نبودن کیتهای قطره نگاری در ایران تصمیم گرفتم که ابزار این کار رو خودم بسازم .

اوایل کار را با قطره چکان و یک مدار خیلی ساده شروع کردم و شکل ساده ای از قطرات رو میشد عکاسی کرد. کار خیلی سختی بود و عکاسان این ژانر نیز اطلاعاتی را در این زمینه بروز نمی دادند، در واقع از ابتدای کار مجبور به کشف تکنیکها و روشها با تمرین بسیار بودم طوریکه در شبانه روز حدودا ۷ ساعت کار میکردم و نتایج نیز نا امید کننده بود.

با مراجعه به سایتهای مختلف و دقت در تجهیزات آماده این نوع عکاسی و آزمون و خطاهای بسیار و قطعات موجود در بازار ایران، رفته رفته مداری رو ساختم که تا حدودی نیازهای اولیه مورد نیاز در این مسیر رو برطرف میکرد. این روند تکمیل و آزمون و خطا تا کنون حدودا چهار سال طول کشیده تا به این مرحله رسیده و هنوز جای کار بسیاری دارد.

در این مدار ساخته شده، میتوان تا پنج قطره رو در رنگهای مختلف در کسری از ثانیه در نقطه ای چکاند و در همان لحظه شات زد و عکاسی شود. در مدار یاد شده من از شیرهای برقی که نقش چکاندن قطرات رو بر عهده دارند، مخزنهای حاوی مواد رنگی مختلف، میکرو کنترلر، کامپیوتر، فلاش و …. استفاده میکنم.

لازم به توضیح است که در هر جلسه عکاسی برای تهیه سه یا چهار عکس مناسب، حدودا ۴۰۰ شات زده میشه.

تکنیکهای مورد استفاده به عوامل زیادی بستگی داره، مثلا غلظت مواد بکار رفته، جنس آنها، اندازه قطرات، زمان چکیده شدن قطرات، فواصل یا ارتفاع قطرات، ترتیب چکیده شدن آنها، مسیر آنها و…. و زمان شات در شکل آنها موثره و با تغییر هر کدام از این موارد فرم جدیدی بدست میاد.

چالشهای زیادی در انجام تکنیکها وجود داره. به عنوان مثال اگر غلظت از حدی بیشتر باشه شیرها بدرستی عمل نمیکنن و مجبور به تغییر سخت افزاری هستید یا زمان چکیدن بین قطرات اگر از مقداری کمتر باشه مشکل در هم ریختگی قطرات پیش میاد یا عدم رعایت زمان صحیح شات و تنظیمات نا صحیح دوربین همگی در چالشهای بوجود آمده موثرند .

آیا ویرایش خاصی روی این عکس ها اعمال نموده اید؟
در ویرایش عکسهای مربوط به قطره نگاری کار زیادی نمیشه انجام داد و در واقع بعلت سرعت بالا بهترین کیفیت رو با تنظیمات صحیح تا لحظه شات میتوان بدست آورد و بعد از آن ویرایش محدود به برداشتن قطرات اضافه و در واقع تمیز کاری میشه و ترکیب رنگها و کیفیت آنها را هم باید در لحظه تهیه مایعات بکار رفته تعیین نمود و چون از لنزهای ماکرو استفاده میشه و جزئیات تصویر مشهود هستند، کمترین دستکاری ها و ویرایش های نادرست کار را خراب میکنند . بنابراین تا حد امکان کمترین ویرایش انجام میشود.

لطفا در مورد جشنواره های عکاسی که شرکت نموده اید برایمان بگویید.
من علاوه بر شرکت در نمایشگاههای مختلف، در جشنواره های مختلفی هم شرکت نمودم و جوایزی رو دریافت کردم منجمله شرکت در جشنواره اول و دوم خیام – جشنواره بانک ملت – جشنواره زمان – جشنواره جلوه های آب – جشنواره پروپرشیا – جشنواره عکس وان پیکس و…