گروه آموزشی هنر آبی

لنزهای تیلت شیفت (Tilt-shift lenses) بسیار گران قیمت هستند، اما می توانید با لنز معمولی و بدون خرید لنز تیلت شیفت (Tilt-shift lenses) ، یک افکت مشابه به دست آورید. این تکنیک به اصطلاح لنز آزاد (free-lensing) نامیده می شود که در آن شما لنز خود را جدا کرده و در حین عکاسی آن را در مقابل دوربین خود نگه می دارید. این تکنیک عکاسی می تواند به افکت های بسیار جالبی منجر شود.

مانند یک لنز تیلت شیفت، با یک لنز «آزاد – جدا شده از دوربین» شما می توانید صفحه فوکوس را در تصویر خود تنظیم کنید، به طوری که تنها یک نوار باریک شارپ باشد.

اگرچه می توانید از هر لنزی برای این روش استفاده کنید، اما لنزهای آنالوگ قدیمی بهتر هستند، چراکه شما را قادر می سازند تا دیافراگم را به صورت دستی تنظیم کنید. می توانید یک لنز قدیمی کاملا ارزان قیمت را انتخاب کنید، و نیازی نیست که در مورد متناسب بودن آن نگران باشید چون لازم نیست که به دوربین متصل شود. ما برای عکس های خود از یک لنز قدیمی فوجیکا (Fujica) 50 میلی متر f/1.9 استفاده کردیم که برای استفاده با یک دوربین SLR فیلمی ۳۵ میلی متری طراحی شده است.

این روش به کمی تمرین نیاز دارد، اما شما می توانید افکت های بسیار خوبی از وینیتینگ (vignetting) و ته رنگ هایی که از حرکت لنزتان به اطراف حاصل می شوند به دست آورید و همچنین از عمق میدان فوق العاده کمی که ایجاد می کند بهره مند شوید. روش کار به شرح زیر است…

شما برای این روش حتما باید از لنزی استفاده کنید که بشود به صورت دستی فوکوس کرد درحالیکه یک حلقه دیافراگم دستی نیز به شما کمک خواهد کرد. همچنین به دلیل اینکه لنز به دوربین متصل نیست و سنسور دوربین در معرض المان های مختلف موجود در هواست، بهتر است که در یک جای ثابت و بدون گرد و غبار یا شن و ماسه زیاد عکاسی کنید.

برای انجام راحت تر این کار، استفاده کردن از یک سه پایه به شما کمک خواهد کرد تا عکس های واضح و شارپ تری به دست آورید، و با یک تایمر یا ریموت کنترل شاتر، دست های شما برای حرکت دادن لنز به اطراف آزاد خواهد بود. شما ممکن است هنگام حرکت لنز نشت نور به دست آورید، بنابراین برای جلوگیری از این مشکل، یک چیز تیره مانند یک کارت سیاه را در دو طرف نگه دارید.

اگر لنز شما یک حلقه دیافراگم دستی دارد، آن را تا جایی که می شود باز تنظیم کنید (ضریب اف های کوچک تر) تا اجازه ورود نور بیشتری را بدهید، و تصویر روشن تری در منظره یاب به شما بدهد. بدون یک لنز متصل به دوربین، شما قادر به استفاده از سیستم نورسنجی (metering system) دوربین خود نخواهید بود، بنابراین باید با سرعت شاتر در مُد نوردهی دستی (manual) امتحان کنید.

تکنیک (لنز آزاد / Free-lensing|) عمق میدان بسیار کمی ایجاد می کند، اما هنوز هم اطمینان از این که پس زمینه بدون عوامل حواس پرتکن باشد (یک پس زمینه مات و تمیز) ، ایده خوبی است. ما برای تکمیل سوژه روشن و رنگارنگ خود، و برجسته تر کردن آن، در مقابل یک بوته سبز متراکم عکس گرفتیم، که به ارائه کمی بافت و جزئیات نیز کمک کرد.

با استفاده از حرکات کوچک، لنز را با زاویه کمی نسبت به دوربین از آن دور کنید. این کار ممکن است یک شکاف ایجاد کند که باعث می شود به اندازه کافی نور به داخل نشت کند تا یک نور شدید و خیره کننده در تصویر شما به وجود بیاورد، بنابراین شکاف را کوچک نگه داشته و از دست های خود برای مسدود کردن لبه ها استفاده کنید. به عبارت ساده تز لنز را حرکت دهید، اما مراقب باشید نور از شکاف ایجاد شده به سنسور نرسد و جلوی نشت نور را بگیرید.

قابل زکر می باشد که انجام فوکوس دقیق به کمی تمرین نیاز دارد، اما یک نقطه شروع خوب این است که از منظره یاب (ویزور) یا حالت نمای زنده (live view) برای تنظیم نقطه فوکوس در مقابل یا دورتر از سوژه استفاده کنید، و سپس لنز را کمی به جلو یا عقب حرکت دهید تا سوژه مورد نظر در فوکوس واضح و شارپ قرار گیرد.

روش سنسور و لنز شما را نسبت به گرد و غبار آسیب پذیر می کند. اگر نمی خواهید چنین ریسکی بکنید، راه های دیگری برای به دست آوردن یک افکت مشابه وجود دارد:
یک گزینه استفاده از Lensbaby Spark شرکت Lensbaby است، که با قیمتی حدود ۹۰ دلار تجربه عکاسی تیلفت شیفت را به شما هدیه می کند (www.lensbaby.co.uk). این لنزی با لوله منعطف است که شما را قادر می سازد تا لنز را به راحتی به اطراف کج کنید (برای افکت تیلت شیفت) درحالیکه سنسور شما پوشیده باقی می ماند.