ثبت صحنه ها در نور کم همچنان یکی از چالش انگیز ترین جنبه های عکاسی منظره است، اما اگر به خوبی انجام شود، نتیجه آن می تواند واقعا چشمگیر باشد.
چه از یک منظره شهری پرانرژی عکاسی کنید و چه از یک منظره آرام دریا، امکانات پیش روی شما بی پایان است. در اینجا تعدادی نکات ضروری آورده ام که پیش از شروع باید آنها را در نظر بگیرید.
۱) این ایده خوبی است که برنامه حمله را پیش از فرا رسیدن ساعت گرگ و میش تنظیم کنید، بنابراین تا زمانی که نور دیگری فراهم است، موقعیت را بررسی کرده و تعدادی عکس برای دست گرمی بگیرید تا مطمئن شوید که صحنه شما مناسب است و عوامل منحرف کننده در آن وجود ندارند. مناظر شهری از فاصله دور بهترین دید را دارند در حالی که مناظر دریایی در نزدیکی ساحل دراماتیک تر و چشمگیرتر هستند. عناصر ترکیب بندی را برای اضافه کردن مقیاس، جذابیت و بافت در نظر داشته باشید. هنگامی که ساعت تاریک و روشن فرا می رسد، شما تنها ۲۰ الی ۳۰ دقیقه زمان بهینه عکاسی خواهید داشت، بنابراین باید برای تمامی احتمالات آمادگی داشته باشید.
۲) بهترین زمان برای عکاسی یک صحنه با نور کم، از نیم ساعت پیش از غروب تا حدود نیم ساعت پس از آن است زیرا در این زمان در آسمان رنگ آمیزی زیبا و نمایش سحرانگیزی از رنگ های صورتی، بنفش، قرمز و نارنجی ایجاد می شود که در نهایت در یک رنگ آبی اسرارآمیز و مبهم محو می شوند.این رنگ آسمان از آسمان شب مفیدتر است، زیرا در این حالت زمان نوردهی می تواند کوتاه تر شود و به تعریف عناصر در صحنه کمک می کند.
۳) کلید گرفتن عکس های بی نقص در نور کم، نوردهی طولانی است که به معنی سرعت شاتر کمتر است، بنابراین بدون تردید حیاتی ترین لوازم جانبی شما یک سه پایه محکم است. مانفروتو و گیتزو (Manfrotto and Gitzo) نوعی سه پایه محکم ولی سبک تولید می کند که برای عکاسان منظره ایده آل است. زمانی که موقعیت ها و زوایای خلاقانه مورد نظر است، داشتن قابل حمل ترین و انعطاف پذیرترین سه پایه ای که تا کنون ساخته شده، می تواند مزیت بزرگی برای عکاس باشد. با استحکام دوربین خود می توانید حساسیت و نویز را کاهش داده و شاتر را تا هر زمان که لازم باشد باز بگذارید، بدون این که نگران تار شدن عکس باشید.
۴) اگر سه پایه به همراه ندارید اما حتما می خواهید از صحنه ای عکس بگیرید، در اطراف خود به دنبال تکیه گاه های دیگر بگردید، بالای یک دیوار یا روی یک سطل زباله، یک حصار، زمین، کوله پشتی یا حتی کفش هایتان می توانند نقش تکیه گاه را برای تان بازی کنند، برای حل این مشکل راه های زیادی وجود دارد. اگر حقیقتا هیچ چیز که بتواند به عنوان تکیه گاه مورد استفاده قرار بگیرد در محل وجود ندارد، سعی کنید به یک ساختمان یا یک سازه محکم تکیه داده و دوربین را به آن فشار دهید و از زیر، با دست خود آن را به نرمی پشتیبانی کنید.
چه از یک منظره شهری پرانرژی عکاسی کنید و چه از یک منظره آرام دریا، امکانات پیش روی شما بی پایان است. در اینجا تعدادی نکات ضروری آورده ام که پیش از شروع باید آنها را در نظر بگیرید.
۱) این ایده خوبی است که برنامه حمله را پیش از فرا رسیدن ساعت گرگ و میش تنظیم کنید، بنابراین تا زمانی که نور دیگری فراهم است، موقعیت را بررسی کرده و تعدادی عکس برای دست گرمی بگیرید تا مطمئن شوید که صحنه شما مناسب است و عوامل منحرف کننده در آن وجود ندارند. مناظر شهری از فاصله دور بهترین دید را دارند در حالی که مناظر دریایی در نزدیکی ساحل دراماتیک تر و چشمگیرتر هستند. عناصر ترکیب بندی را برای اضافه کردن مقیاس، جذابیت و بافت در نظر داشته باشید. هنگامی که ساعت تاریک و روشن فرا می رسد، شما تنها ۲۰ الی ۳۰ دقیقه زمان بهینه عکاسی خواهید داشت، بنابراین باید برای تمامی احتمالات آمادگی داشته باشید.
۲) بهترین زمان برای عکاسی یک صحنه با نور کم، از نیم ساعت پیش از غروب تا حدود نیم ساعت پس از آن است زیرا در این زمان در آسمان رنگ آمیزی زیبا و نمایش سحرانگیزی از رنگ های صورتی، بنفش، قرمز و نارنجی ایجاد می شود که در نهایت در یک رنگ آبی اسرارآمیز و مبهم محو می شوند.این رنگ آسمان از آسمان شب مفیدتر است، زیرا در این حالت زمان نوردهی می تواند کوتاه تر شود و به تعریف عناصر در صحنه کمک می کند.
۳) کلید گرفتن عکس های بی نقص در نور کم، نوردهی طولانی است که به معنی سرعت شاتر کمتر است، بنابراین بدون تردید حیاتی ترین لوازم جانبی شما یک سه پایه محکم است. مانفروتو و گیتزو (Manfrotto and Gitzo) نوعی سه پایه محکم ولی سبک تولید می کند که برای عکاسان منظره ایده آل است. زمانی که موقعیت ها و زوایای خلاقانه مورد نظر است، داشتن قابل حمل ترین و انعطاف پذیرترین سه پایه ای که تا کنون ساخته شده، می تواند مزیت بزرگی برای عکاس باشد. با استحکام دوربین خود می توانید حساسیت و نویز را کاهش داده و شاتر را تا هر زمان که لازم باشد باز بگذارید، بدون این که نگران تار شدن عکس باشید.
۴) اگر سه پایه به همراه ندارید اما حتما می خواهید از صحنه ای عکس بگیرید، در اطراف خود به دنبال تکیه گاه های دیگر بگردید، بالای یک دیوار یا روی یک سطل زباله، یک حصار، زمین، کوله پشتی یا حتی کفش هایتان می توانند نقش تکیه گاه را برای تان بازی کنند، برای حل این مشکل راه های زیادی وجود دارد. اگر حقیقتا هیچ چیز که بتواند به عنوان تکیه گاه مورد استفاده قرار بگیرد در محل وجود ندارد، سعی کنید به یک ساختمان یا یک سازه محکم تکیه داده و دوربین را به آن فشار دهید و از زیر، با دست خود آن را به نرمی پشتیبانی کنید.
۵) کار را با قرار دادن دوربین بر روی یک سه پایه محکم شروع کنید، دوربین را به حالت دستی یا اگر خواستید به تقدم شاتر تغییر دهید. ISO را تا عدد ۱۰۰ پایین بیاورید ( در بعضی DSLR ها ممکن است لازم باشد برای پیدا کردن این مقدار به یک منوی فرعی دسترسی پیدا کنید.) و سرعت شاتر را روی ۱۵ تا ۲۰ ثانیه تنظیم کنید (ممکن است برای پیدا کردن مقدار بهینه به قدری آزمون و خطا نیاز باشد). در مورد دیافراگم، شما در اینجا می خواهید عمق میدان طولانی تری را ثبت کنید تا مطمئن شوید المان های دور در صحنه شما در فوکوس قرار می گیرند، بنابراین مقادیر متفاوتی از f9 تا f14 را امتحان کنید.
۶) در مورد لنز، هر چه سریع تر باشد بهتر است و یک لنز واید سالم تمام صحنه را پوشش خواهد داد. چیزی مانند ۱۲-۲۴mm یا ۱۰٫۵ fisheye می تواند نتایج هیجان انگیزی ایجاد کند. با این حال، هنگام عکاسی از یک صحنه شهری، یک لنز زوم می تواند برای جلو کشیدن خط آسمان یا بازی با پرسپکتیو مفید واقع شود.
۷) استفاده از وایت بالانس خودکار ممکن است رنگ های درخشان و پر جلا را در عکس شما کاهش بدهد، بنابراین وایت بالانس را دستی تنظیم کرده یا روی ۵۵۰۰k که رنگ متوسط نور روز است قرار دهید. توصیه می شود که در حالت RAW عکاسی کنید، با این حال همواره می توانید در صورت نیاز WB را در پردازش های بعدی تغییر دهید.
۶) در مورد لنز، هر چه سریع تر باشد بهتر است و یک لنز واید سالم تمام صحنه را پوشش خواهد داد. چیزی مانند ۱۲-۲۴mm یا ۱۰٫۵ fisheye می تواند نتایج هیجان انگیزی ایجاد کند. با این حال، هنگام عکاسی از یک صحنه شهری، یک لنز زوم می تواند برای جلو کشیدن خط آسمان یا بازی با پرسپکتیو مفید واقع شود.
۷) استفاده از وایت بالانس خودکار ممکن است رنگ های درخشان و پر جلا را در عکس شما کاهش بدهد، بنابراین وایت بالانس را دستی تنظیم کرده یا روی ۵۵۰۰k که رنگ متوسط نور روز است قرار دهید. توصیه می شود که در حالت RAW عکاسی کنید، با این حال همواره می توانید در صورت نیاز WB را در پردازش های بعدی تغییر دهید.
۸) یک نکته کلیدی دیگر، کنترل از راه دور شاتر است مانند کنترل بی سیم ML-L3 نیکون که با طیف وسیعی از دوربین های نیکون کار می کند: D40، D40x، D60، D80 و D90. کنترل های متنوعی برای انواع مدل ها در بازار وجود دارد، بعضی بی سیم و بقیه کابلی. مزیت کنترل از راه دور شاتر این است که عکاس می تواند مطمئن باشد که هنگام نوردهی تصادفا به دوربین ضربه وارد نمی کند، زیرا این کار باعث می شود که لرزش یا تاری ناشی از ضربه در عکس ثبت شود و وضوح کلی آن را مخدوش کند. اگر کنترل از راه دور شاتر ندارید، می توانید از (self timer) استفاده کنید.
۹) اگر کنترل از راه دور شاتر دارید، می توانید با استفاده از تنظیمات لامپ دوربین و عملکرد قفل آینه (mirror lock up) یک گام فراتر بروید. ابتدا دکمه شاتر را فشار دهید تا mirror قفل شود و سپس صبر کنید تا هرگونه ارتعاش باقی مانده فروکش کند، سپس دوباره دکمه شاتر را فشار دهید تا نوردهی شروع شود، اما تا زمانی که می خواهید ثبت تصویر ادامه پیدا کند، شاتر را نگه دارید.
۱۰) سازندگان دوربین های عکاسی همواره با سوق دادن فناوری DSLR به فراتر از مرزهای محدودیت، موقعیت خود را در رقابت با یکدیگر ارتقا داده اند. جدید ترین و قابل توجه ترین آنها، D3S نیکون است که قادر است از ISO 200 تا مقدار چشمگیر ۱۲۸۰۰ عکاسی کند. علاوه بر آن، این ایزو می تواند تا مقدار بی سابقه ۱۰۲۴۰۰ افزایش پیدا کند. با استفاده از ایزوهای بالاتر مانند این، عکاسان می توانند عکاسی در نور کم را به صورت دستی انجام دهند، زیرا سرعت شاتر می تواند به میزان کافی افزایش پیدا کند.
۹) اگر کنترل از راه دور شاتر دارید، می توانید با استفاده از تنظیمات لامپ دوربین و عملکرد قفل آینه (mirror lock up) یک گام فراتر بروید. ابتدا دکمه شاتر را فشار دهید تا mirror قفل شود و سپس صبر کنید تا هرگونه ارتعاش باقی مانده فروکش کند، سپس دوباره دکمه شاتر را فشار دهید تا نوردهی شروع شود، اما تا زمانی که می خواهید ثبت تصویر ادامه پیدا کند، شاتر را نگه دارید.
۱۰) سازندگان دوربین های عکاسی همواره با سوق دادن فناوری DSLR به فراتر از مرزهای محدودیت، موقعیت خود را در رقابت با یکدیگر ارتقا داده اند. جدید ترین و قابل توجه ترین آنها، D3S نیکون است که قادر است از ISO 200 تا مقدار چشمگیر ۱۲۸۰۰ عکاسی کند. علاوه بر آن، این ایزو می تواند تا مقدار بی سابقه ۱۰۲۴۰۰ افزایش پیدا کند. با استفاده از ایزوهای بالاتر مانند این، عکاسان می توانند عکاسی در نور کم را به صورت دستی انجام دهند، زیرا سرعت شاتر می تواند به میزان کافی افزایش پیدا کند.
۱۱) گرچه پاورهاوس هایی مانند D3S به طور قابل قبولی با نویز مقابله می کنند، همه دوربین ها این گونه نیستند. بنابراین اگر شما به جای آن یک ISO بالاتر انتخاب کنید یا دوربین را با سه پایه پشتیبانی کنید، ایجاد نویز غیرقابل اجتناب است. با این حال راه هایی برای کاهش اثر آن وجود دارد. اول این که ممکن است دوربین شما سیستم کاهش نویز داشته باشد، آن را فعال کنید. با این کار دوربین به طور خودکار پیکسل های رنگی نادرست را در صحنه شما جستجو کرده و اصلاح می کند. البته این ابدا بهترین ایده ممکن نیست، اما اگر عکس گرفتن با دست خالی تنها گزینه موجود باشد، این راه حل می تواند به عنوان یک گزینه مطرح شود.
برنامه های کاهش نویز بسیاری در بازار موجود است که می تواند این مشکل را در پردازش های بعدی نیز برطرف کند.اگر عکس را در فوتوشاپ ویرایش می کنید، آن را به جای ۸ بیت با عنوان فایل ۱۶ بیت ویرایش کنید، زیرا با این کار اطلاعات بیشتری از تصویر حفظ می شود که شانس بازیابی سایه ها از هایلایت های سوخته و جزییات را از سایه ها افزایش می دهد که هر دو از خطرات عکاسی با نور کم محسوب می شوند.
برنامه های کاهش نویز بسیاری در بازار موجود است که می تواند این مشکل را در پردازش های بعدی نیز برطرف کند.اگر عکس را در فوتوشاپ ویرایش می کنید، آن را به جای ۸ بیت با عنوان فایل ۱۶ بیت ویرایش کنید، زیرا با این کار اطلاعات بیشتری از تصویر حفظ می شود که شانس بازیابی سایه ها از هایلایت های سوخته و جزییات را از سایه ها افزایش می دهد که هر دو از خطرات عکاسی با نور کم محسوب می شوند.
۱۲) در ترکیب بندی پیش زمینه، المانی را برای افزودن جذابیت، مقیاس و ایجاد بافت در عکس قرار دهید. مثلا ترکیب نور طبیعی و مصنوعی در مناظر شهری می تواند بسیار چشمگیر و دراماتیک شود. سطوح بالای آلودگی نوری آسمان شب را رنگ آمیزی کرده و تعداد زیاد گوی های درخشان نور را در سراسر صحنه پراکنده می کنند، اما اضافه کردن یک پل، بزرگراه یا سازه معماری، به هدایت چشم بیننده به قاب تصویر کمک خواهد کرد. اگر می خواهید از یک منظره تاریک و روشن عکس بگیرید، یک ردیف مورب از درختان، حصار، پرچین یا خانه های روستایی را هم در نظر داشته باشید. به همین ترتیب در یک منظره ساحلی نیز فانوس دریایی، موج شکن یا ساختارهای صخره ای را در ترکیب بندی خود لحاظ کنید.
۱۳) در عکاسی با نور کم، تنظیم فاصله دوربین نیز از اهمیت زیادی برخوردار است، بنابراین دوربین خود را در حالت ماتریکس یا اندازه گیری چندبخشی multi-segment metering قرار دهید و با استفاده از المان های موجود در صحنه، چندین عکس با تنظیمات مختلف بگیرید تا مقدار مناسب دستتان بیاید. حالت ایده آل این است که اگر از لنز زوم استفاده می کنید، به جای هایلایت و سایه از حالت میانه (midtone) استفاده کنید، ابتدا روی جزییات سوژه زوم کرده، سپس زوم بک کنید تا عکس را ترکیب بندی نمایید.
۱۴) ترفند مفید دیگری که علاقمندان به عکاسی با نور کم به کار می برند، محدودیت نوردهی (exposure bracketing) است. از تقدم دیافراگم استفاده کرده و از یک منطقه از صحنه اندازه گیری (meter) کنید، این کار را بعدا به نوبه خود برای المان های مختلف تکرار کنید. نوردهی را فعال کرده و از هیستوگرام برای حصول اطمینان از نتیجه دقیق استفاده کنید. دیافراگم و ISO را کاملا هماهنگ نگه دارید، اما در طول های نورپردازی به فواصل نیم استاپ تفاوت ایجاد کنید. می توانید در ویرایش های بعدی این ها را در یک عکس جمع بندی کنید.
۱۵) آنچه در مورد سیستم دیجیتال فوق العاده است، بازخورد های فوری آن است. در آغاز قسمت زیادی از تکنیک شما شامل آزمون و خطا خواهد بود، می توانید از هیستوگرام برای چک کردن نوردهی استفاده کنید. ممکن است هیستوگرام بعضی از قسمت های عکس را بیش از حد نوردهی شده نشان دهد، اما این ها ممکن است مثلا بخش هایی از نور درخشان در یک منظره شهری باشند و بنابراین اصلا مشکلی وجود نداشته باشد. به طور ایده آل، فریم شما یک آسمان پس از غروب یا حجابی از تاریک و روشن آبی رنگ نمایش خواهد داد، اما جزییاتی از ساختمانهای واقع در پیش زمینه را هم در بر خواهد گرفت. مهم ترین چیز این است که تجربه کنید و از کارتان لذت ببرید.
۱۳) در عکاسی با نور کم، تنظیم فاصله دوربین نیز از اهمیت زیادی برخوردار است، بنابراین دوربین خود را در حالت ماتریکس یا اندازه گیری چندبخشی multi-segment metering قرار دهید و با استفاده از المان های موجود در صحنه، چندین عکس با تنظیمات مختلف بگیرید تا مقدار مناسب دستتان بیاید. حالت ایده آل این است که اگر از لنز زوم استفاده می کنید، به جای هایلایت و سایه از حالت میانه (midtone) استفاده کنید، ابتدا روی جزییات سوژه زوم کرده، سپس زوم بک کنید تا عکس را ترکیب بندی نمایید.
۱۴) ترفند مفید دیگری که علاقمندان به عکاسی با نور کم به کار می برند، محدودیت نوردهی (exposure bracketing) است. از تقدم دیافراگم استفاده کرده و از یک منطقه از صحنه اندازه گیری (meter) کنید، این کار را بعدا به نوبه خود برای المان های مختلف تکرار کنید. نوردهی را فعال کرده و از هیستوگرام برای حصول اطمینان از نتیجه دقیق استفاده کنید. دیافراگم و ISO را کاملا هماهنگ نگه دارید، اما در طول های نورپردازی به فواصل نیم استاپ تفاوت ایجاد کنید. می توانید در ویرایش های بعدی این ها را در یک عکس جمع بندی کنید.
۱۵) آنچه در مورد سیستم دیجیتال فوق العاده است، بازخورد های فوری آن است. در آغاز قسمت زیادی از تکنیک شما شامل آزمون و خطا خواهد بود، می توانید از هیستوگرام برای چک کردن نوردهی استفاده کنید. ممکن است هیستوگرام بعضی از قسمت های عکس را بیش از حد نوردهی شده نشان دهد، اما این ها ممکن است مثلا بخش هایی از نور درخشان در یک منظره شهری باشند و بنابراین اصلا مشکلی وجود نداشته باشد. به طور ایده آل، فریم شما یک آسمان پس از غروب یا حجابی از تاریک و روشن آبی رنگ نمایش خواهد داد، اما جزییاتی از ساختمانهای واقع در پیش زمینه را هم در بر خواهد گرفت. مهم ترین چیز این است که تجربه کنید و از کارتان لذت ببرید.
تهیه و ترجمه
شهرزاد رحمانی
منبع مقاله:
www.digital-photography-school.com
شهرزاد رحمانی
منبع مقاله:
www.digital-photography-school.com