گروه آموزشی هنر آبی

در این آموزش به شما نشان می دهیم که چگونه با استفاده از انواع ترکیب بندی در مناظر ، می توان پرتره های بسیار زیبایی و چشم نوازی گرفت.

مناظر جنگلی مجموعه مطلوبی از رنگ ها، شکل های طبیعی و نورهای متنوع به معرض نمایش می گذارد که برای عکاس پرتره مزیت محسوب می شود.

اصلا مهم نیست چه جنگلی را برای عکاسی انتخاب می کنید، همه آنها ویژگی های مشترکی دارند که می توانند ترکیب بندی های جالبی را برای عکاسی پرتره شما فراهم کنند.

عکاسی از افراد در جنگل همیشه این خطر را به همراه دارد که کادر زیاد از حد شلوغ شود. فضای وسیع پر از درخت می تواند به نظر زیبا باشد، اما وقتی قرار باشد درون عکس پرتره قرار گیرد، انبوه جزئیات می تواند به ضرر سوژه اصلی باشد.

حل این مشکل در این است که راهی برای ساده کردن صحنه پیدا کنید و توجه را به سوژه اصلی تان جلب کنید. در این آموزش، تعدادی از این راه ها را توضیح می دهیم.

مثال :
می توانید از یک دیافراگم باز برای رسیدن به عمق میدان کم استفاده کنید طوریکه شاخه های پیش زمینه و پس زمینه تار شوند. یا اینکه کادر را طوری ترکیب بندی کنید که محیط اطراف در هارمونی با سوژه قرار بگیرد.

ترفندهای ترکیب بندی مفید، مثل «قانون یک سوم» و «کادر در کادر» کمک بزرگی هستند چون به شما کمک می کنند تا از انبوه شاخه های تو در تو به شکلی که در عکاسی پرتره به کار شما می آید، استفاده کنید. با کمی تمرین این مهارت ها برایتان به عادت تبدیل می شوند.

یکی از ترفندهای بسیار جالب ترکیب بندی این است که با استفاده از کادرهای طبیعی، کادری داخل کادر اصلی تان ایجاد کنید که سوژه شما را احاطه کند. دنبال شاخه ها و تنه هایی بگردید که حفره هایی ایجاد کنند تا بتوانید از درون آنها عکس بگیرید.

عمق ایجاد کردن در عکاسی پرتره یک راه فوق العاده برای برجسته تر کردن جَو است و به شما کمک می کند که توجه ببینده را به سمت سوژه اصلی تان جلب کنید. زاویه ای را انتخاب کنید که شامل جزئیات خارج از فوکوس، هم در پیش زمینه و هم در پس زمینه باشد.

زیر سایه های شاخه ها، تغییرات نور زیادی وجود دارد، حتی در یک روز کاملا ابری. اگر چهره در سایه است، دنبال زاویه دیگری باشید یا از آنها بخواهید برای نورپردازی بهتر به سمت نور قرار گیرند.

برای بهتر شدن باید لباس هایی انتخاب کنید که نسبت به محیط از نظر رنگ، تضاد داشته باشند. از طیف های سبز و قهوه ای و هر رنگ استتار کننده دیگر پرهیز کنید. رنگ های گرم مثل نارنجی و قرمز با رنگ های سردی مثل سبز و آبی در تضاد هستند.

درخت ها و شاخه ها الگو های مشبک فوق العاده ای به وجود می آورند، پس به دنبال قسمت هایی از صحنه باشید که این ویژگی را به خوبی نشان دهد. این احتمال وجود دارد که کادر بیش از حد شلوغ به نظر برسد اما شما می توانید با یک ترکیب بندی تک رنگ موثر آن را ساده کنید.

در زاویه پایینی قرار بگیرید و از یک لنز واید برای پیدا کردن زاویه ای که به شما امکان جا دادن سایبان در کادر را می دهد، استفاده کنید. سوژه تان را جایی قرار دهید که به خوبی با صحنه کادربندی شود، عجله نکنید و زوایای مختلف را برای یافتن یک زاویه منحصر به فرد بررسی کنید.

نکته :
برای پرتره های جنگلی تنظیمات ایزو را روی اتوماتیک قرار دهید.

برای اینکه تنظیمات یک نوردهی ساده برای پرتره های جنگلی را انجام دهید،
این کار را انجام دهید: دوربین DSLR تان را روی مُد نوردهی دستی (M) قرار دهید و بعد از آن ایزو را روی اتوماتیک تنظیم کنید. حالا می توانید سرعت شاتر و دیافراگم را انتخاب کنید در حالی که دوربین ایزو را متناسب با آنها انتخاب می کند.

ما به سرعت شاتر حداقل ۱/۲۵۰ ثانیه برای پرتره هایی که دوربین در دست می گیریم (بدون سه پایه)، مخصوصا وقتی از فاصله های کانونی طولانی استفاده می کنیم، نیاز داریم. سطح نور زیر پوشش درخت می تواند کاملا اندک باشد، بنابراین یک دیافراگم باز، مثلا f/4 یا f/2.8 نه تنها یک عمق میدان کم ایجاد می کند، بلکه شما را قادر می سازد در نور کم بدون اینکه نیازی به افزایش زیاد ایزو داشته باشید، عکاسی کنید.

در طول سال و حتی در طول یک روز، جنگل طیف وسیعی از نور، حالت و رنگ را به معرض نمایش می گذارد.
مثال :
زیر سایبانی از برگ ها در اوایل تابستان، سطوح نور نسبت به یک روز تمیز زمستانی، خیلی پایین تر قرار دارند و رنگ نور که از بین برگ ها فیلتر می شود، سبز دیده می شود. پس ارزش این را دارد که در مورد زمان های مناسب برای بیرون رفتن و عکاسی پرتره فکر کنید.

اگر می خواهید پرتره های رنگی از بچه ها بگیرید، یک تکه زمین پر از گل در فصل بهار گزینه مناسبی است، اما اگر چیزی رمزآلودتر می خواهید، عکاسی در یک شب زمستانی با فلاش تکمیلی (fill-flash) به نظر فوق العاده می رسد.