اگر تصمیم به خریدن دوربین DSLR دارید و فراوانی مدل های عرضه شده و اصطلاحات تخصصی مربوط به آنها شما را گیج نموده است. این مقاله مشکل انتخاب DSLR مناسب برای شما را آسان خواهد کرد.
پیش از شروع ، ارزش دارد که لحظه ای برای پرسیدن این سوال درنگ کنیم که چرا اصلا باید یک DSLR بخریم در حالی که دوربین های دیجیتال کامپکت، بسیار کوچکتر، سبک تر و ارزانتر هستند؟ پاسخ می تواند در دو کلمه جمع بندی شود: تطبیق پذیری و کیفیت عکس.
تطبیق پذیری صرفا بداین معنی نیست که شما بتوانید لنزها را تغییر دهید و طیف گسترده ای از لوازم جانبی را (از لوازم پایه مانند فلش ها و ریموت کنترل ها گرفته تا تجهیزات تخصصی تر که به SLR ها اجازه می دهند از ریزترین حشرات تا دورترین ستاره ها عکسبرداری کنند) اضافه کنید بلکه منظور تطبیق پذیری خلاقانه ای است که با استفاده از کنترل های پیشرفته تر و قطعات باکیفیت تر حاصل می گردد.
در ادامه به دومین فاکتور می رسیم: کیفیت عکس. در روشنایی روز تفاوت کیفیت عکس یک کامپکت خوب و یک DSLR ممکن است زیاد نباشد، هر دو با کمترین تلاش، نتایج شارپ و خوش رنگی را ارائه می کنند. اما وقتی کمی بیشتر شروع به ویرایش‌های خاص، عکاسی در نور کم، تلاش در عکسبرداری از ورزش های حرکتی سریع یا حیات وحش می نمائید، یا زمانی که می خواهید عمق میدان کمی را بدست آورید (برای مثال به منظور اضافه نمودن یک پس زمینه نرم به یک پرتره)، مزیت حسگر بزرگ و حساسیت بیشتر یک DSLR تفاوت بزرگی را ایجاد می نماید. دوربین DSLR نمی تواند از لحاظ اندازه کوچک با دوربین کامپکت رقابت کند ولی در یک رقابت عکسبرداری جدی برنده خواهد شد. بنابراین آنقدرها تعجب آور نخواهد بود که ببینیم بسیاری از علاقمندان، هر دو نوع دوربین را دارند.
SLR چیست؟
طراحی فیزیکی بنیادی SLR اساسا برای بیش از نیم قرن بدون تغییر باقی مانده است. نام "تک لنزی بازتابی" به آینه لولایی اشاره می کند که نور عبوری از میان لنز را به سمت منظره یاب هدایت می کند، سپس وقتی شما شاتر را فشار می دهید از سر راه کنار می رود تا اجازه دهد نور به حسگر (یا فیلم) برسد.
طراحی فیزیکی بنیادی SLR اساسا برای بیش از نیم قرن بدون تغییر باقی مانده است. نام "تک لنزی بازتابی" به آینه لولایی اشاره می کند که نور عبوری از میان لنز را به سمت منظره یاب هدایت می کند، سپس وقتی شما شاتر را فشار می دهید از سر راه کنار می رود تا اجازه دهد نور به حسگر (یا فیلم) برسد.
slr2چیست؟
همانگونه که شکل (ساده شده) فوق نشان می دهد، آینه درون SLR ، تصویر تشکیل شده توسط لنز را به منظره یاب اپتیکی منعکس می کند (از طریق یک صفحه کانونی و منشور). هنگامی که عکس گرفته می شود آینه از سر راه کنار می رود تا به نور اجازه دهد که مستقیما روی حسگر (یا فیلمی) بیفتد که در پشت یک شاتر مکانیکی قرار دارد. در هنگام عملیات نمایش زنده Live View نیز آینه بالا می رود تا برای نمایش زنده، حسگر مورد استفاده قرار گیرد).
همانگونه که شکل (ساده شده) فوق نشان می دهد، آینه درون SLR ، تصویر تشکیل شده توسط لنز را به منظره یاب اپتیکی منعکس می کند (از طریق یک صفحه کانونی و منشور). هنگامی که عکس گرفته می شود آینه از سر راه کنار می رود تا به نور اجازه دهد که مستقیما روی حسگر (یا فیلمی) بیفتد که در پشت یک شاتر مکانیکی قرار دارد. در هنگام عملیات نمایش زنده Live View نیز آینه بالا می رود تا برای نمایش زنده، حسگر مورد استفاده قرار گیرد).
ابعاد حسگر - sensor
با یک سری تفاوتهای اندک، تقریبا همه حسگرهای DSLR در یکی از این سه دسته بندی جای می گیرند : فول فریم، APS-C و Micro Four thirds (این فرمت امروزه تقریبا منحصرا برای دوربین های با
سیستم بدون آینه استفاده می شود). ابعاد حسگر آن اهمیتی که برخی افراد فکر می کنند را ندارد ، اما به هر حال برخی تفاوت های کلیدی وجود دارد. اولین مورد، چیزی است که به نام"ضریب کراپ" شناخته می شود. همان طور که شکل زیر نشان می دهد، هرچه حسگر کوچکتر می شود ناحیه کوچکتری از منظره را در بر می گیرد، در نتیجه به نظر می رسد با فاصله کانونی بیشتری عکسبرداری شده است (1.5 یا 1.6 برابر بلندتر برای APS-C، دو برابر برای چهار سوم).
با یک سری تفاوتهای اندک، تقریبا همه حسگرهای DSLR در یکی از این سه دسته بندی جای می گیرند : فول فریم، APS-C و Micro Four thirds (این فرمت امروزه تقریبا منحصرا برای دوربین های با
سیستم بدون آینه استفاده می شود). ابعاد حسگر آن اهمیتی که برخی افراد فکر می کنند را ندارد ، اما به هر حال برخی تفاوت های کلیدی وجود دارد. اولین مورد، چیزی است که به نام"ضریب کراپ" شناخته می شود. همان طور که شکل زیر نشان می دهد، هرچه حسگر کوچکتر می شود ناحیه کوچکتری از منظره را در بر می گیرد، در نتیجه به نظر می رسد با فاصله کانونی بیشتری عکسبرداری شده است (1.5 یا 1.6 برابر بلندتر برای APS-C، دو برابر برای چهار سوم).
crop_circle ضریب کراپ برای برخی کاربران پیامدهای مهمی دارد.
برای عکاسان تله این کاملا یک امتیاز است، به طوری که تمامی لنزهای شما به طرز محسوسی قدرتمندتر می گردند. از سوی دیگر ضریب کراپ بدین معنی است که لنزهای واید شما دیگر چیزی به عنوان یک میدان واید از منظره ارائه نمی کنند.
برای عکاسان تله این کاملا یک امتیاز است، به طوری که تمامی لنزهای شما به طرز محسوسی قدرتمندتر می گردند. از سوی دیگر ضریب کراپ بدین معنی است که لنزهای واید شما دیگر چیزی به عنوان یک میدان واید از منظره ارائه نمی کنند.
خوشبختانه دامنه وسیعی از لنزهای "صرفا دیجیتال" با طراحی ویژه برای DSLR های با حسگر کوچکتر، هم از تولیدکنندگان دوربین ها و هم از تولیدکنندگان ثالث لنزها مانند سیگما و تامرون وجود دارد.
سه سایز معمول حسگرها مقایسه شده اند: فول فریم، APS-C و چهار سوم. حسگرهای کوچکتر تصویر را برش می دهند و چنان به نظر می رسانند که لنز فاصله کانونی بلندتری دارد.
برای عکاسان ورزشی و حیات وحش تاثیر حسگر کوچکتر قوی تر کردن لنزهای تله و زوم آنها - حتی تا 50% بیشتر در مورد یک DSLR با سایز حسگر APS-C است.
سه سایز معمول حسگرها مقایسه شده اند: فول فریم، APS-C و چهار سوم. حسگرهای کوچکتر تصویر را برش می دهند و چنان به نظر می رسانند که لنز فاصله کانونی بلندتری دارد.
برای عکاسان ورزشی و حیات وحش تاثیر حسگر کوچکتر قوی تر کردن لنزهای تله و زوم آنها - حتی تا 50% بیشتر در مورد یک DSLR با سایز حسگر APS-C است.
sensorsizes
بزرگترین (و گرانترین) شکل DSLR فول فریم است (دلیل این نامگذاری این است که ابعاد حسگر برابر همان ابعاد فریم یک فیلم 35 میلیمتری است). DSLR های دارای حسگر فول فریم، بزرگترین و شفاف ترین منظره یاب ها را دارند و به خاطر اینکه ضریب کراپی وجود ندارد اغلب توسط عکاسانی انتخاب می شوند که در حال به روز رسانی از یک SLR فیلمی هستند و همچنین لنزهای واید گران قیمتی در اختیار دارند.
حسگر بزرگتر – در صورت مشابه بودن فاکتورهای دیگر - همچنین باعث می‌شود که دوربین های فول فریم در نور بسیار کم و در حساسیت های بالا قادر به تولید عکس‌های با کیفیت خوب باشند. از نظر جنبه های منفی، دوربین های فول فریم بزرگتر هستند، و علیرغم کاهش قیمت زیاد در چند سال گذشته ، هنوز گران قیمت هستند. شما همچنین امکان "افزایش" فاصله کانونی را که توسط دوربین های با حسگر کوچکتر در هنگام عکسبرداری تله ارائه می شود را از دست می دهید.
بزرگترین (و گرانترین) شکل DSLR فول فریم است (دلیل این نامگذاری این است که ابعاد حسگر برابر همان ابعاد فریم یک فیلم 35 میلیمتری است). DSLR های دارای حسگر فول فریم، بزرگترین و شفاف ترین منظره یاب ها را دارند و به خاطر اینکه ضریب کراپی وجود ندارد اغلب توسط عکاسانی انتخاب می شوند که در حال به روز رسانی از یک SLR فیلمی هستند و همچنین لنزهای واید گران قیمتی در اختیار دارند.
حسگر بزرگتر – در صورت مشابه بودن فاکتورهای دیگر - همچنین باعث می‌شود که دوربین های فول فریم در نور بسیار کم و در حساسیت های بالا قادر به تولید عکس‌های با کیفیت خوب باشند. از نظر جنبه های منفی، دوربین های فول فریم بزرگتر هستند، و علیرغم کاهش قیمت زیاد در چند سال گذشته ، هنوز گران قیمت هستند. شما همچنین امکان "افزایش" فاصله کانونی را که توسط دوربین های با حسگر کوچکتر در هنگام عکسبرداری تله ارائه می شود را از دست می دهید.